KISSADAN HİSSElLER 3

Bir zamanlar fakir bir oduncu varmış,ormandan odun keser geçimini bu şekilde sağlarmış.Bir gün yine göl kenarındaki ormana gitmiş ve kuru yaşlı bir ağacı kesmek için baltasını ağacın dalına asmış biraz tırmanıp geniş dallardan işe koyulacakmış ama kolu baltaya çarpmış ve balta göle düşmüş ve oldukça derin olan gölün gri suları arasında gözden kaybolmuş.
Oduncu çaresizlik içinde ağacın dibine oturmuş bir yandan ağlıyor öte yandan bütün içtenliğiyle Tanrıya yakarıyormuş.Tanrı bu fakir oduncunun yakarışları karşında meleklerinden birini göndermiş.Melek oduncuya sormuş,nedir seni bu kadar üzen,oduncu ekmek teknem gölün dibinde yatıyor diye cevaplamış.Melek göle dalmış ve elinde gümüş saplı bir odunla çıkmış,bumu baltan diye sormuş,oduncu hayır demiş bunun üzerine melek tekrar göle dalmış elinde altın saplı bir odunla çıkmış ve sormuş,bumu baltan,oduncu yine hayır demiş,melek tekrar göle dalmış bu kez eski bir baltayla çıkmış ve yine sormuş bumu baltan,oduncunun gözleri parlamış evet evet demiş.
Melek oduncunun baltasını uzatırken gümüş ve altın baltaları da vermiş ve bu sana Tanrının dürüstlüğüne ve içtenliğine karşı bir armağanı demiş ve gözden kaybolmuş. 
Oduncu sevinçle evin yolunu tutmuş hemen ertesinde de gümüş ve altın baltayı satıp yüklüce bir servetin sahibi olmuş,odun kesmeyi bırakmış ve yaşamına öyle devam etmiş.Bir süre sonra hazıra kar dayanmaz misali servet tükenmiş.Oduncu tekrar elinde baltası ormanın yolunu tutmuş gölün yanına varır varmazda hemen baltayı göle atmış ve ağacın dibine oturup tekrar ağlamaya ve yakarmaya başlamış,birazdan melek yine görünmüş ve bu sefer ne var oduncu diye sormuş.Oduncu yine ağlamaklı bir sesle ekmek teknem göle düştü demiş.Melek göle dalmış ve elinde som altından yapılmış bir baltayla çıkmış,bumu baltan demiş,oduncu hemen evet evet demiş o anda melek gözden kaybolmuş.

KISSADAN HİSSE :
  1- Sen sen ol dürüstlükten sapma
  2- Hazırı görünce çalışmayı bırakma

Sevgiyle